Jak naukowcy uczą ptaki migracji?

Północne ibisy grzywiaste, które były bliskie wyginięcia, zostały uratowane dzięki nowatorskim technikom. Naukowcy, latając w lekkich samolotach, pomagają ptakom odnaleźć właściwy szlak migracyjny. Biolog Johannes Fritz z projektu reintrodukcji ibisów grzywiastych wyjaśnia, że młode ptaki są przenoszone z hodowli do woliery, gdzie są pod opieką rodziców zastępczych, którzy pomagają im nauczyć się migrować. Barbara Steininger z grupy Waldrapp opisuje, jak troszczy się o ptaki, pełniąc rolę „ptasiej mamy” i budując z nimi zaufanie, co jest kluczowe dla ich sukcesu na szlaku migracyjnym.

Scena migracji ibisa grzywiastego wygląda dość komicznie: samolot przypomina latający gokart z dużym wentylatorem i żółtym spadochronem. Mimo tego, trzy tuziny ptaków podążają za nim, gdy Fritz pilotuje maszynę nad alpejskimi łąkami i górami, a Steininger i pozostali rodzice zastępczy kibicują, machając i krzycząc przez megafon. Fritz, inspirowany pracą Billa Lishmana, który uczył kanadyjskie gęsi latać obok swojego ultralekkiego samolotu, osiągnął sukces. W 2011 roku pierwszy ibis wrócił do Bawarii z Toskanii, a obecnie ptaki pokonują trasę ponad 550 kilometrów rocznie. Zespół ma nadzieję, że do 2028 roku populacja ibisów grzywiastych w Europie Środkowej wzrośnie do ponad 350 ptaków i stanie się samowystarczalna.

Zmiana klimatu powoduje, że ibis grzywiasty migruje później, zmuszając go do przekraczania Alp w chłodniejszych i bardziej niebezpiecznych warunkach, bez wsparcia prądów termicznych, które ułatwiają lot. W odpowiedzi zespół Waldrappteam uruchomił w 2023 roku nową trasę migracyjną dla ibisów, prowadzącą z Bawarii do Andaluzji w Hiszpanii. Trasa liczy około 2800 km, czyli o 300 km więcej niż w poprzednim roku, a podróż może trwać do 50 dni i zakończyć się na początku października.

Dawniej ibis grzywiasty migrował nad Afryką Północną, Półwyspem Arabskim i Europą, w tym Bawarią, ale został wytępiony w Europie z powodu swojej smaczności. Dzięki wysiłkom Fritza i grupy ochrony przyrody, populacja ibisów grzywiastych w Europie Środkowej wzrosła z zera do prawie 300 osobników od początku projektu w 2002 roku.

Nie tylko Johannes Fritz może pochwalić się sukcesami w reintrodukcji. Polska również osiągnęła sukces, przywracając do natury głuszca, zagrożonego wyginięciem kuraka leśnego. Armin Kobus, dyrektor Parku Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie i prezes Fundacji "Born to be Free", wyjaśnił, że metoda "Born to be Free", opracowana przez dr. Andrzeja Krzywińskiego, polega na wprowadzaniu ptaków, które urodziły się na wolności i były wychowywane przez doświadczone matki, bezpośrednio do środowiska naturalnego.

Nowo narodzone ptaki mogą wychodzić z woliery przez mały otwór, który jest wystarczająco duży dla nich, ale za mały dla ich matek. W miarę jak głuszce rosną, nie mogą wracać do woliery, ale dzięki wcześniejszemu zapoznaniu się z naturalnym środowiskiem, potrafią dobrze przystosować się do życia na wolności.

Źródło: Interia.pl