Klimat sprzyja HIV

Naukowcy z University of Toronto (Kanada) przeanalizowali 22 ostatnie badania dotyczące HIV w kontekście zmiany klimatu i zidentyfikowali kilka powiązań między ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi a profilaktyką HIV i opieką nad osobami zakażonymi.

Ekstremalne zjawiska pogodowe związane ze zmianą klimatu, takie jak susza i powodzie, utrudniają zapobieganie HIV – mniej na przykład przeprowadza się testów pozwalających rozpoznać obecność wirusa w organizmie. Ekstremalne zjawiska pogodowe były również powiązane nasileniem praktyk, które zwiększają ryzyko HIV, takimi jak seks transakcyjny (termin określający relacje seksualne powiązane z wymianą dóbr ekonomicznych) i seks bez prezerwatywy, a także ze wzrostem liczby nowych zakażeń HIV.

"Zmiany klimatyczne wpływają na profilaktykę HIV poprzez kilka mechanistycznych ścieżek" – wskazała główna autorka Carmen Logie, profesor University of Toronto oraz United Nations University Institute for Water, Environment, and Health. - "Ekstremalne zjawiska pogodowe powodują uszkodzenia strukturalne infrastruktury opieki zdrowotnej i zwiększają migrację i przemieszczenia, co utrudnia dostęp do klinik HIV w celu profilaktyki i testowania. Obserwujemy również wzrost praktyk, które zwiększają ryzyko HIV z powodu niedoboru zasobów związanego ze zmianą klimatu".

Badanie ujawniło również ważne implikacje dla opieki nad HIV wśród osób już żyjących z HIV, takie jak zmniejszona supresja wirusa, gorsze przestrzeganie leczenia i gorsze samopoczucie fizyczne i psychiczne.

"Ekstremalne zjawiska pogodowe stwarzają nowe wyzwania w zakresie dostępu do opieki nad HIV i przestrzegania leczenia" - powiedziała współautorka publikacji, doktorantka na University of Toronto, Andie MacNeil. - "Potrzebne są strategie wielopoziomowe, aby złagodzić skutki wpływu zmian klimatu na opiekę nad osobami z HIV, takie jak długotrwała terapia antyretrowirusowa, zwiększone dostawy leków oraz programy dostarczania leków i pomocy społecznej".

Autorzy analiz podkreślili kilka ważnych luk w istniejącej literaturze, w tym brak badań na temat konkretnych ekstremalnych zjawisk pogodowych (np. ekstremalne upały, pożary lasów, huragany) oraz na obszarach geograficznych o wysokiej podatności na zmiany klimatu i rosnących wskaźnikach HIV (np. Bliski Wschód i Afryka Północna).

Opisali również utrzymujący się brak wiedzy na temat ekstremalnych zjawisk pogodowych i HIV wśród kluczowych zmarginalizowanych populacji, w tym pracowników seksualnych, osób używających narkotyków i osób o zróżnicowanej płci (gender diverse persons), a także w jaki sposób ekstremalne zjawiska pogodowe oddziałują na formy stygmatyzacji.

"Innowacyjne interwencje w zakresie HIV, takie jak długo działająca przedekspozycyjna profilaktyka zakażeń HIV (PrEP), mobilne apteki i przychodnie oraz interwencje zmniejszające niepewność żywnościową i wodną, mogą przyczynić się do poprawy opieki nad HIV podczas ekstremalnych zjawisk pogodowych. Potrzeba więcej badań i ocen, aby przetestować strategie zapobiegania HIV i interwencji uwzględniające zmiany klimatu" — wskazała prof. Logie. - "Integracja przygotowania na katastrofy i opieki nad HIV stwarza nowe możliwości optymalizacji w zmieniającym się klimacie".

PAP/red.