Kościół katolicki 26 grudnia wspomina św. Szczepana – pierwszego męczennika

Drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia nie ma obowiązku uczestniczenia w mszy św., ale zgodnie z tradycją w kościołach liturgie celebrowane są podobnie jak w każdą niedzielę.

Kościół katolicki wspomina świętego Szczepana – jednego z siedmiu diakonów, których apostołowie wybrali do posługi ubogim. Za odważne głoszenie wiary w Chrystusa został on oskarżony przed żydowskim Sanhedrynem, że występuje przeciw "prawu i świątyni", a następnie ukamienowany za miastem. Według Dziejów Apostolskich przy jego śmierci obecny był Szaweł, późniejszy Apostoł Narodów (św. Paweł). Według biblistów był to samosąd. Doszło do niego, bo w 36 r. Piłat został odwołany ze swojego stanowiska, a nowy namiestnik jeszcze nie przybył. Imię Szczepana włączono do kanonu rzymskiego.

Z dniem św. Szczepana łączy się w Polsce wiele zwyczajów. W drugi dzień świat Bożego Narodzenia obchodzono z życzeniami świątecznymi sąsiadów, dalszą rodzinę i znajomych. W czasie mszy św. rzucano w kościele zboże na pamiątkę kamienowania świętego. Wieczór 26 grudnia nazywano szczodrym, gdyż służba dworska składała panom życzenia i otrzymywała poczęstunek, a nawet prezenty. Po przyjęciu smarowano miodem pułap i rzucano ziarno. Jeśli zboże przylgnęło, było to dobrą wróżbą pomyślnych zbiorów.

W ikonografii św. Szczepan występuje jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej dalmatyce. Jego atrybutami są: księga Ewangelii, kamienie na księdze lub w jego rękach i gałązka palmowa. Jest on patronem diecezji wiedeńskiej; kamieniarzy, kucharzy i tkaczy.

Prześladowania na tle religijnym odnoszą się nie tylko do aktów przemocy fizycznej wobec osób wierzących. Zaliczają się do nich również sytuacje, w których utrudnia się wiernym kultywowanie praktyk religijnych poprzez np. uniemożliwienie budowania kościołów czy rejestrację organizacji. W niektórych krajach dochodzi do zakłócania nabożeństw, napaści na duchownych, profanacji obiektów kultu i symboli wiary. Są też przypadki, gdy chrześcijanie – wyłącznie z powodu swej wiary – tracą pracę.

Według raportu międzynarodowej organizacji Open Doors z 2024 r. z poważnymi prześladowaniami i z dyskryminacją za wyznawanie Jezusa Chrystusa zmaga się ponad 365 mln chrześcijan w 78 krajach.

Na pierwszym miejscu w "Światowym indeksie prześladowań" (ŚIP) znalazła się Korea Północna, a w pierwszej dziesiątce państw są kolejno: Somalia, Libia, Erytrea, Jemen, Nigeria, Pakistan, Sudan, Iran i Afganistan. Indie i Chiny – znalazły się na 11. i 19. miejscu. Według Open Doors w Korei Północnej jest około 200 tys. więźniów politycznych i religijnych, z czego od 50-70 tys. uważa się za uwięzionych z powodu wiary chrześcijańskiej. Z tegorocznego raportu wynika, że podobnie jak w latach poprzednich większość morderstw na chrześcijanach popełniono w krajach Afryki Subsaharyjskiej. Liczba ataków na budynki i obiekty kościelne na całym świecie wzrosła z 2110 do 14 766 – podał Open Doors. W Indiach notuje się znaczny wzrost prześladowania na fali nacjonalizmu, który wiąże obywatelstwo z wyznawaniem hinduizmu. Z kolei w Chinach na polecenie rządu i władz lokalnych zamknięto większość kościołów lub budynków przeznaczonych na kościoły.

Open Doors jest międzywyznaniową organizacją chrześcijańską, która od 1955 r. monitoruje prześladowanie chrześcijan w 60 krajach na świecie i podejmuje działania mające wesprzeć wierzących w Chrystusa. W tym celu podejmuje m.in. szkolenia liderów chrześcijańskich, dostarczając Biblię i literaturę chrześcijańską, udzielając wsparcia psychologicznego ofiarom prześladowań i informując opinię publiczną o przypadkach łamania wolności religijnej.

PAP/red.